O spółdzielni

Spółdzielnia rozpoczęła działalność w 1958 roku, kiedy to z inicjatywy grupy pracowników Oddziału Narodowego Banku Polskiego w Mińsku Mazowieckim oraz Oddziału Powiatowego Związku Nauczycielstwa Polskiego podjęto działania organizacyjne. Z inicjatorami przedsięwzięcia współpracowały ówczesne władze powiatowe i miejskie.

Pierwsze zebranie informacyjne odbyło się w dniu 18 sierpnia 1958 r. Na zebraniu tym powołano Komitet Organizacyjny w składzie: Korczak Stanisław – przewodniczący, Rek Władysław – sekretarz i Gójska Eugenia – członek. W dniu 18 września tego roku, odbyło się Walne Zgromadzenie Założycielskie, uchwalono Statut Spółdzielni, który podpisało 37 członków założycieli. Spośród uczestników Zgromadzenia wybrano władze spółdzielni. Do Rady spółdzielni weszli; Rek Władysław jako przewodniczący oraz Gójska Eugenia, Główka Anna, Służewska Anna, Brauła Zdzisław, Nowakowski Kazimierz, Niemczak Władysław, Tomczak Krystyna i Kałowski Bolesław. Do Zarządu Spółdzielni wybrano:

  • Jurkowskiego Czesława jako Prezesa,
  • Korczaka Stanisława jako Wiceprezesa
  • oraz Górską Marię jako sekretarza

Spółdzielnia Mieszkaniowa osobowość prawną uzyskała w dniu 21 listopada 1958r. Mogła więc zacząć podejmować czynności prawne pozwalające na realizację głównego celu, jakim było zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych swoich członków.

Na przełomie roku 1958/59 zasiedlono pierwszy budynek spółdzielczy o 18 mieszkaniach przy ulicy Błonie 14, który w trakcie budowy zakupiono od miasta. W następnym roku spółdzielnia przejęła w eksploatację drugi budynek przy ul. Błonie 12. Było w nim również 18 mieszkań. Kolejny budynek o 33 lokalach zrealizowany w ramach inwestycji własnych został zasiedlony w styczniu 1962 roku. Zlokalizowany jest przy ul. Warszawskiej 80. W 1962r. rozpoczęto budowę budynku przy ulicy Okrzei o 18 mieszkaniach.


Realizując kolejne budynki mieszkalne na terenie miasta wykorzystywano tereny nie zabudowane. W miarę ich ubywania, przystąpiono do pozyskiwania terenów zabudowanych parterowymi budynkami drewnianymi, często w bardzo złym stanie technicznym. Rodziny z budynków podlegających rozbiórce otrzymywały mieszkania w zasobach spółdzielni lub komunalnych. Dzięki takim działaniom dokonywały się na terenie miasta dwie bardzo istotne zmiany:

Po pierwsze – podnosił się standard warunków mieszkaniowych (wodociągi, kanalizacja, ciepłownictwo)

Po drugie – zmieniał się sam wygląd miasta, w którego centrum zaczęło dominować budownictwo wielorodzinne otoczone terenami zielonymi.

Skupienie budynków mieszkalnych w osiedlach (Okrzei, Kopernika, Warszawska, Targówka itp) umożliwiało również porządkowanie miasta poprzez przebudowę, modernizację starych ciągów komunikacyjnych i budowę nowych ulic.

Zapraszamy do zapoznania się z filmem o Spółdzielni. Link